Gebroken vleugels from Gewoon Mir by Gewoon Mir

Gebroken vleugels.

Ik was nog jong, geen woorden voor de pijn.
Zij namen wat nooit van hen kon zijn.
Mijn wereld werd zo klein en alle kleur vervaagde.
Maar ik hield mij op de been.

Ik was nog een kind, onschuld afgenomen.
Gebroken door de handen die nooit hadden mogen komen.
Jij liet mij achter vol schaamte en verdriet.
Ik was een kind maar dat zagen ze niet.

Gebroken vleugels.
Geknakte ziel.

Als je bang bent in het donker en het grijpt je naar de keel.
Dat je lichaam is geschonden blijft voor ieder mens te veel.
Ik bleef zwijgen heel mijn leven want de schaamte was te groot.
Door jouw schuld ben ik beschadigd, mijn gevoel deels uitgedoofd.

Maar ik wil niet buigen, nee ik wil niet breken.
Ze namen mijn jeugd maar ik ben niet totaal bezweken.
Mijn onschuld afgenomen door hen die niet besefte.
Wat zij mij hebben aangedaan.

Gebroken vleugels.
Geknakte ziel.

Als je bang bent in het donker en het grijpt je naar de keel.
Dat je lichaam is geschonden blijft voor ieder mens te veel.
Ik bleef zwijgen heel mijn leven want de schaamte was te groot.
Door jouw schuld ben ik beschadigd, mijn gevoel deels uitgedoofd.

Wat jij deed laat ik nu gaan.
Want mijn kracht die zul je nooit meer breken.

Als je bang bent in het donker en het grijpt je naar de keel.
Dat je lichaam is geschonden blijft voor ieder mens te veel.
Ik bleef zwijgen heel mijn leven want de schaamte was te groot.
Door jouw schuld ben ik beschadigd, mijn gevoel deels uitgedoofd.

Geknakte ziel, gebroken vleugels.
Ik bleef zwijgen heel mijn leven want de schaamte was te groot.
Door jouw schuld ben ik beschadigd, mijn gevoel deels uitgedoofd

• Nederlandstalig
• Nederlandstalig lied
• Pop
• Utrecht