Hond geworden by Bert Scholten

On his third album ‘Hond Geworden’, Bert Scholten continues where he left off with ‘Dat Speelt Hier Niet’ (2023), creating songs about the speculaas woodcut set to erratic electronic compositions. Exploring these local Dutch traditions through exhibitions, videos, and songs, he transforms the archaic from quietly ours to something peculiarly present.
The talk-singing of ‘Dat Speelt Hier Niet’ has shifted into singing. ‘Hond geworden’ (‘Became Dog’) marks a more personal and intimate approach. Synths are combined with explorative drumming and vibraphone, injecting the electronic sounds with physical energy.
Scholten has a background in garage punk bands, DIY experimental music and performance art, but is often called a modern-day troubadour. Here’s what he wrote on the record sleeve:

“The woodcuts that hung in my parents’ staircase were something I always took for granted. The carvings in these speculaasplanken depict humans or animals. Dough is pressed into the board, knocked out, then baked into large biscuits. As I started looking into them I found out these biscuits had ambiguous meanings in Dutch social rituals. A man-shaped biscuit, a koekvrijer, could be gifted in public as a proposal. In contrast, an animal-shaped biscuit, such as the dog, wolf, and unicorn, was a gift with hidden moral lessons. These gestures subtly reveal social structures within our families and friendships, inhabiting a space where language becomes obsolete.

Last year, I released an album inspired by these speculaas customs. I sought to uncover the implicit aspects of this tradition that lie just beyond language. This follow-up album is a more personal take towards a tradition that is in a static state. Looking back, maybe I was trying to experience its spirit – or renewing a spirit of squandering, love, loss, and intimacy. A continuous attempt to reshape folklore.
The electronic songs dance around the moralizing energy, the exchange of aggression, and the release of underlying tensions embedded in these customs. By repeating single words, I found myself in a space where words began to lose their meaning. In the last song I recorded, this actually happened. I feel this is the right moment to let go of the tradition.”

The album is released as an LP+book and as a book folded into the LP jacket. The book contains photographs and drawings from exhibitions and performances in Haus der Kunst Munich, the Fries Museum, Tent Rotterdam and de Lakenhal.


– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

Op zijn derde album ‘Hond Geworden’, gaat Bert Scholten verder waar hij gebleven was met ‘Dat Speelt Hier Niet’ (2023). Daarop maakte hij nummers over speculaasplanken begeleid door grillige elektronische composities. Sinds 2018 verwerkt hij deze lokale Nederlandse gebruiken in exposities, videos en songs waarin het archaïsche op een vreemde manier persoonlijk wordt.
Het ‘zingzeggende’ van ‘Dat Speelt Hier Niet’ is doorgegroeid naar zingen. ‘Hond geworden’ is persoonlijker en intiemer. Synths worden gecombineerd met een verkennende drumstijl en vibrafoon, waarmee de elektronische geluiden een fysieke energie krijgen.
Scholten heeft een achtergrond in garage punk bands, DIY experimentele muziek en performance kunst, maar vaak wordt hij als hedendaags troubadour omschreven. Dit schreef hij zelf op de platenhoes:

“Aan de houtsnedes die in het trappenhuis van mijn ouders hingen heb ik nooit echt aandacht geschonken. Het snijwerk in deze speculaasplanken beeldt mensen en dieren af. Deeg wordt in de vorm gedrukt, uit de plank geslagen en vervolgens gebakken. Ik ontdekte later dat deze koeken ambigue betekenissen hadden in Nederlandse gebruiken. Een grote koek in de vorm van een man, de koekvrijer, kon gegeven worden als publiek aanzoek. Koeken in de vorm van een dier, een hond, wolf of eenhoorn, fungeerden vaak als moraliserende toespeling, vermomd als cadeau. Deze gebaren onthullen iets van de sociale structuren binnen onze families en relaties. Ze begeven zich daar waar taal overbodig wordt.

Vorig jaar bracht ik een album uit, geïnspireerd door deze speculaas-gebruiken. De impliciete aspecten van deze traditie, die net buiten de taal liggen, wilde ik blootleggen. Dit tweede album is een persoonlijkere kijk op de traditie die tot stilstand lijkt gekomen. Als ik terugkijk, probeerde ik misschien de geest ervan te ervaren. Of misschien wilde ik de energie van verkwisting, liefde, verlies en intimiteit weer op laten leven. Een voortdurende poging om folklore te vervormen.
De elektronische nummers bewegen zich rond de moraliserende energie, de uitwisseling van agressie en het bevrijden van onderliggende spanningen, die in deze gebruiken zijn ingebed.
Door op een gegeven moment afzonderlijke woorden te herhalen, ervoer ik dat woorden hun betekenis begonnen te verliezen. In het laatste nummer dat ik opnam gebeurde dat letterlijk. Ik voel dat dit het juiste moment is om de traditie weer los te laten.”

Het album komt uit als LP+boek en als boek, met de LP-hoes als omslag. Dit boek bevat foto’s en tekeningen van exposities en performances in Haus der Kunst, Fries Museum, Tent Rotterdam en de Lakenhal.

Vrijgegeven

hetgeneriek.net