monologues (2012) by ΠΕΤΡΟΣ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΣ
Tracklist
| 1. | science of fear | 6:03 |
| 2. | happy to be with you | 4:12 |
| 3. | monologue C | 6:08 |
| 4. | organ juno pilot | 4:43 |
| 5. | my song 2 | 3:46 |
| 6. | monologue for guitar | 5:18 |
| 7. | heatwave prayer | 3:16 |
| 8. | dogy august | 4:20 |
| 9. | monologue for bass | 4:20 |
| 10. | teck bones | 4:01 |
| 11. | P.I.G.S. | 5:29 |
Credits
released November 14, 2012
ένα άλμπουμ χωρίς λόγια, ηλεκτρονικής μουσικής, προς τέρψιν ακοής και ονειροπολήσεων..
Λίγα λόγια για το άλμπουμ: Ξεκίνησα να πειραματίζομαι με τα συνθεσάιζερς και τους υπολογιστές από το 1991 όταν πρώτη φορά αγόρασα ένα ATARI 1040 STE. Μέχρι σήμερα, σε όλες τις παραγωγές που έχω κάνει χρησιμοποίησα τα ηλεκτρονικά σε ένα ρόλο υποστήριξης, σε κιθαριστικούς δίσκους, με εξαίρεση το a-political correct (2008) που είναι το πρώτο ορχηστρικό άλμπουμ μου. Στους "μονολόγους (2012)", ήθελα η μουσική να είναι αυτόνομη χωρίς την ανάγκη των λέξεων ή άλλων βοηθημάτων. Έτσι, πιστεύω πως κατάφερα ένα υλικό που είναι ηλεκτρονικό - πειραματικό αλλά όχι ιδιαίτερα χορευτικό ή μπιτάτο με την έννοια της σύγχρονης χρήσης της ηλεκτρονικής μουσικής στα κλαμπ, δεν είναι techno, δεν είναι house.
Είναι περισσότερο πολύπλοκο, στοχαστικό, με κάποια μινιμαλιστική διάθεση, ωστόσο μπορεί κάποιος να βρει την παλιά καλή και πάντα δύσκολη για να είναι ενδιαφέρουσα, τριμερή ασματική μορφή ΑΒΑ. Αν θα έπρεπε οπωσδήποτε κάπου να το κατατάξω, θα έλεγα πως ανήκει στη γενική κατηγορία της electronica.
ένα άλμπουμ χωρίς λόγια, ηλεκτρονικής μουσικής, προς τέρψιν ακοής και ονειροπολήσεων..
Λίγα λόγια για το άλμπουμ: Ξεκίνησα να πειραματίζομαι με τα συνθεσάιζερς και τους υπολογιστές από το 1991 όταν πρώτη φορά αγόρασα ένα ATARI 1040 STE. Μέχρι σήμερα, σε όλες τις παραγωγές που έχω κάνει χρησιμοποίησα τα ηλεκτρονικά σε ένα ρόλο υποστήριξης, σε κιθαριστικούς δίσκους, με εξαίρεση το a-political correct (2008) που είναι το πρώτο ορχηστρικό άλμπουμ μου. Στους "μονολόγους (2012)", ήθελα η μουσική να είναι αυτόνομη χωρίς την ανάγκη των λέξεων ή άλλων βοηθημάτων. Έτσι, πιστεύω πως κατάφερα ένα υλικό που είναι ηλεκτρονικό - πειραματικό αλλά όχι ιδιαίτερα χορευτικό ή μπιτάτο με την έννοια της σύγχρονης χρήσης της ηλεκτρονικής μουσικής στα κλαμπ, δεν είναι techno, δεν είναι house.
Είναι περισσότερο πολύπλοκο, στοχαστικό, με κάποια μινιμαλιστική διάθεση, ωστόσο μπορεί κάποιος να βρει την παλιά καλή και πάντα δύσκολη για να είναι ενδιαφέρουσα, τριμερή ασματική μορφή ΑΒΑ. Αν θα έπρεπε οπωσδήποτε κάπου να το κατατάξω, θα έλεγα πως ανήκει στη γενική κατηγορία της electronica.








