Pijnstiller from Zelfportret by Zwarte Poëzie

Met een pijnstiller in mijn mik vergeet ik wat waar is. Met mijn pijnstiller heb ik schik, slok voor slok totdat ie op is. Als ik mijn pijnstiller weer doorslik, aan de bar waar er genoeg is. Met mijn pijnstiller merk ik niks, op de dansvloer waar het al laat is. Ik heb een pijnstiller en een blik dat het al weer genoeg is. Als ik die pijnstiller weghik aan de tap waar ’t vrij vol zit. Het is altijd vaste prik als ik er ’s nachts doorheen zit. Mijn pijnstiller en die blik, terwijl het glas alweer gevuld is. Telkens als ik het pik, mijzelf weer van de grond vis, pak ik mijn pijnstiller en snik, omdat het al te laat is. Hak die knoop door of zwicht, slok voor slok, slik tot ie op is. Met mijn pijnstiller voel ik niks, alleen hetgeen dat ik mis. Met een pijnstiller in mijn mik vergeet ik wat waar is. Met mijn pijnstiller heb ik schik, slok voor slok totdat ie op is. Als ik mijn pijnstiller weer doorslik, aan de bar waar er genoeg is. Met mijn pijnstiller merk ik niks, op de dansvloer waar het al laat is.

• Alternative
• new wave
• wave
• Utrecht